ญารินดา บุนนาค

ABOUT HER

ญารินดา บุญนาค (นินา) : เรียกว่าเก่งไปทุกด้านทั้งศาสตร์และศิลป์ สำหรับสาวสวยมากความสามารถที่เราได้เห็นเธอมาแล้วในหลากหลายบทบาท ทั้งนักร้อง นักแต่งเพลง นักแสดง พิธีกร และในวันนี้กับบทบาท “สถาปนิก” หลังจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยชั้นนำของโลก...ปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยคอร์เนลล์ ด้วยดีกรีเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง รับเหรียญรางวัลจากสถาบันสถาปนิกอเมริกัน  และปริญญาโทจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด  ปัจจุบันยังเป็นอาจารย์พิเศษ หลักสูตรอินเตอร์ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย อีกด้วย

ฝีไม้ลายมือในงานสถาปัตย์ของเธอมีรางวัลจากเวทีโลกเป็นเครื่องการันตีให้เป็นที่ประจักษ์หลายรางวัล โดยล่าสุดปลายปีที่แล้ว ผลงานออกแบบ Krahm Restaurant ก็คว้ารางวัลรองชนะเลิศในหมวด Future Projects: Leisure Led Development จากเวที World Architecture Festival ที่จัดขึ้นที่กรุงเบอร์ลิน ประเทศเยอรมนี  และวันนี้ คุณญารินดา ก้าวขึ้นสู่การเป็นผู้บริหารและ Co-Founder บริษัท Imaginary Objects (IO) บริษัทออกแบบตกแต่งซึ่งนับเป็นบริษัทน้องของ Hypothesis บริษัทออกแบบอันดับต้นๆ ของเมืองไทยซึ่งเธอเคยดำรงตำแหน่งเป็น  Design Director มานานกว่า 4 ปี

“เรื่องงานเพลงพักไปเลยค่ะเพราะแบ่งเวลาไม่ได้ ตอนนี้เป็นทั้งคุณแม่และก็ต้องดูแลบริษัทที่เพิ่งตั้งใหม่ด้วย เปิดกับพาร์ทเนอร์ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกันสมัยเรียนที่คอร์เนลล์ เขาเคยทำงานอยู่ OMA (บริษัทสถาปัตย์ชื่อดังของโลก) ที่ฮ่องกง แล้วเขาเพิ่งออกมา ตอนนี้เราเลยทดลองทำงานกันเป็นระบบ Decentralized office คือ มีส่วนหนึ่งอยู่ที่เมืองไทยและอีกส่วนอยู่ที่ฮ่องกง เพื่อที่จะร่วมทำงานไปด้วยกันและสร้างโอกาสรับงานในต่างประเทศด้วย  โดยพื้นฐานของ IO เรายังคงทำงานออกแบบสถาปัตยกรรมในทุกสเกลตั้งแต่ Masterplanning ไปจนเฟอร์นิเจอร์เลย สิ่งที่เราเน้นคือ เรื่อง Experience ของคนที่ใช้และคนที่อยู่เป็นหลัก”

“หลายๆ ครั้งที่อาคารส่วนใหญ่จะถูกจัดวางพื้นที่ด้วยฟังก์ชั่นหรือด้วยสไตล์ เดี๋ยวนี้งานสถาปัตย์ต่างๆ มันจะเป็น diagram คนจะเอาฟังก์ชั่นมาจับแพะชนแกะก็ออกมาเป็นตึก แต่เรารู้สึกว่าความพิเศษของตึกหรือ space ทั้งหลายมันอยู่ในประสบการณ์ที่ไม่ใช่แค่ตามองเห็น แต่มันคือทุกอย่างเลย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของแสงธรรมชาติ เสียง กลิ่น วัสดุที่จับต้องได้ ความหนาแน่นของพื้นที่ สัดส่วนต่างๆ เราจึงมองว่าเราน่าจะเอา “คนที่อยู่ในนั้น” เป็นตัวตั้ง มันคือ Form Follows Experience ถ้าเราไปอยู่ตรงนั้น สิ่งแรกที่จะเจอคืออะไร สิ่งที่สองสามสี่ที่จะเจอคืออะไร งานสถาปัตยกรรมมันควรจะเล่าเรื่องได้ มันเหมือนหนังเรื่องนึง”

การออกแบบที่ตั้งต้นจาก “ประสบการณ์ของผู้อยู่อาศัย” มันอาจเป็นการตั้งโจทย์ที่กลับกัน คือ คนทั่วไปอาจมองว่าบ้านทุกบ้านต้องมีเตียง โซฟา ครัว ฯลฯ แต่ถามว่าแต่ละคนมีกิจวัตรประจำวันที่เหมือนกันไหม? บางคนชอบตื่นด้วยแสงอาทิตย์ บางคนชอบห้องนอนที่มืดสนิท บางคนชอบดูทีวีบนเตียง แต่บางคนชอบดูทีวีบนโซฟา กินข้าวบนโซฟา หรือทำงานที่โต๊ะกินข้าว คือกิจกรรมของมนุษย์แต่ละคนไม่เหมือนกัน เพราะฉะนั้นเวลาที่เราจะออกแบบบ้านของตัวเอง เราควรต้องตั้งคำถามกับตัวเองดีๆ ว่าจริงๆ แล้ว เราเป็นคนยังไง กิจวัตรประจำวันเป็นยังไง เราใช้เวลาอยู่บนเฟอร์นิเจอร์ชิ้นไหนมากที่สุด ใช้เวลาอยู่ในห้องไหนมากที่สุด พอเราเข้าใจตัวเอง เราก็จะรู้แล้วว่าบ้านแบบไหนที่เราจะอยู่สบาย และมันจะเป็นตัวชี้นำที่ชัดเจนกว่าที่จะคิดฟังก์ชั่นคร่าวๆ แค่ว่าสองห้องนอนสองห้องน้ำ

“งานสถาปัตย์ มันมีความสนุกตรงที่ต้องคิดคอนเซ็ปต์ ช่วยกันระดมสมองในทีม ตอนนั้นไอเดียมันจะฟุ้งมากเลย เพราะมันยังไม่ถูกจำกัดด้วยงบประมาณหรือด้วยเงื่อนไขทางกฎหมาย และหลังจากที่งานเสร็จ อาคารถูกเข้าใช้งาน มันก็เป็นความชื่นใจและตื่นเต้น ที่เราได้เห็นสิ่งที่เคยอยู่บนกระดาษ กลายเป็นรูปเป็นร่างและจับต้องได้...ทุกโปรเจค คือ Learning พอทำเสร็จเราจะรู้สึกว่า เราน่าจะทำมันได้ดีกว่านี้ ทุกโปรเจคทำให้เรารู้สึกว่าเราต้องทำให้ได้ดีขึ้น”